MAGYARORSZÁG – LENGYELORSZÁG 1956, POLSKA – WĘGRY 1956

A magyar–lengyel történelmi kapcsolatokról sokat beszélünk, mivel a két nép a történelem során sokszor bebizonyította, hogy kölcsönösen számíthatnak egymásra. Nem volt ez másképp 1956 októberében sem, amikor a lengyel társadalom nem csupán szimpatizált a magyar szabadságtörekvésekkel, hanem minden rendelkezésre álló eszközzel segítette is a magyar felkelőket.

1956 október 23-i forradalom évfordulóján a Szolnoki Lengyel Nemzetiségi Önkormányzat és a Lengyel-Magyar Klub közös megemlékezést tartott, ahol az októberi események felelevenítése után Adam Ważyk „Qui Tacent Clamant” és Zbigniew Herbert „A magyaroknak” című versek hangzottak el Németh Lajos előadásában – Gömöri György fordításában. Az ünnepség végén a jelenlévők megtekintették ebből az alkalomból készült MAGYAR-LENGYEL KÖLCSÖNHATÁSOK AZ 1956-os FORRADALOM IDEJÉN című kiállítást.

Dużo rozmawiamy o polsko-węgierskich stosunkach historycznych, gdyż oba narody wielokrotnie w historii udowadniały, że mogą na siebie liczyć. Nie inaczej było w październiku 1956 r., kiedy społeczeństwo polskie nie tylko sympatyzowało z węgierskimi aspiracjami wolnościowymi, ale także pomagało węgierskim powstańcom wszelkimi dostępnymi środkami.

W rocznicę rewolucji 23 października 1956 r. Samorząd Narodowości Polskiej w Szolnoku i Klub Polsko-Węgierski zorganizowały wspólne obchody, gdzie po odtworzeniu wydarzeń październikowych wysłuchaliśmy dwa wiersze okolicznościowe Adama Ważyka pt. „Qui Tacent Clamant” i Zbigniewa Herberta pt. „Węgrom” w wykonniu Lajosa Németha – w tłumaczeniu Györgya Gömöriego. Na zakończenie uroczystości obecni obejrzeli stworzoną na tę okazję wystawę „INTERAKCJE WĘGIERSKO-POLSKIE W CZASIE REWOLUCJI 1956”.